PIERWSZY TRYMESTR

  Tak, tak nie było nas sporo czasu, ale mój organizm miał poważnego lenia i tak zmęczona nie byłam jeszcze nigdy.

Za nami pierwszy trymestr ciąży.Nic takiego, w sumie to już trzecia ciąża a jednak  dostała mama babeczkowa w cirki jak nigdy.

W 6 tygodniu wizyta w szpitalu bo plamienie i krwawiaczek. Nastawienie, że już nic z tego.Wszystkie koleżanki z sali zaciskały kciuki jak szłam na usg sprawdzić czy serce bije.I biło a w tym małym ziarenku wielka wola walki. Choć plamień było jeszcze kilka a pierwsze 10 tygodni tatuś babeczek miał niezły zapie..... JUŻ wiedzieliśmy,że będzie dobrze.

W takich kryzysowych sytuacjach widać dokładnie z jakim się jest człowiekiem a mój własny, prywatny "egzemplarz" okazał się super wsparciem i pomocą.

Co do dolegliwości pierwszego trymestru miałam chyba wszystkie:

Plamienia

bóle brzucha

mdłości

wymioty

bóle głowy

uczucie zimna

ciągłe zmęczenie

wypadanie włosów

znaczne pogorszenie stanu cery

brak siły

senność

bóle pleców

nerwowość

płaczliwość

ciągła potrzeba siusiu

uczucie biegunki

wyczulenie na zapachy( koszmarne)

Wiele z tych objawów mam do tej pory i choć funkcjonuje już lepiej to nadal sił mam bardzo mało a zapachy wyczuwam niczym bohater "Pachnidła"

A życie płynie dalej.

Baby rosną. Starsza żyję już wakacjami i zuchowym biwakiem

Młodsza nabiera zmysłów i wchodzi już na tapczan , ucieka w inna stronę niż trzeba.  I te psotne łapki.

A czy są wśród nas inne ciążowe brzuszki?